تاریخ : پنج شنبه, 8 آبان , 1399
13 ربيع أول 1442 Thursday, 29 October , 2020
کل اخبار 5684اخبار امروز : 0
سوژگی زنان؛ نگاهی به وجه مغفول در مناقشات اخیرِ حجاب
پایان یک تحریم داوطلبانه/ وقتی «خودتحریمی تسلیحاتی» را «فتح الفتوح» جا زدند!
عزتمندانه‌ترین صلح تاریخ
سفر غیرضرور در ایام کرونا جایز نیست!
فعالیت سیاسی زنان در استان؛ کُنِش، یا پادویی؟!
آقای سازش؛ کدام صلح کدام جنگ؟!
امام به این مغزهای هوشمند اعتقادی ندارد!
۷ ماه چشم‌انتظاری برای آیین‌نامه‌ی مالیات بر خانه و ماشینِ لوکس در دولت
حجاب و پوشش نیز ربطی وثیق با هویت متکثر و سوژگی زنان امروز ایرانی دارد. طرح مقوله حجاب و بررسی آن بدون درنظر گرفتن هویت زنی که سال‌هاست به سوژگی رسیده است و انقلاب اسلامی نیز بستری مهم برای اوج گرفتن سوژگی‌اش بوده است، طرح موضوع به صورت ناقص و همراه با نادیده گرفتن بخش مهمی از تحولات مربوط به جامعه است. فهم و بررسی حجاب در ایران معاصر در کنار مسائل رسانه‌ای، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی مربوط به آن؛ بدون در نظر گرفتن سوژگی متحول شده زنان فهمی ناقص و غیردقیق است.
ساعت ۳:۳۰ بامداد ۲۷ مهرماه به وقت تهران یا همان ساعت صفر ۱۸ اکتبر، یکی از بخش‌های قطعنامه ۲۲۳۱ سازمان ملل (همان قطعنامه تاییدکننده برجام) عملیاتی شده و تحریم‌های تسلیحاتی سازمان ملل علیه ایران ذیل قطعنامه‌های ملغی‌شده، برای همیشه پایان یافت اما در خصوص این موضوع چند نکته وجود دارد که مرور آن شاید خالی از لطف نباشد.
این برگ برنده‌ای بود که امام حسن(ع) با سال‌ها خونِ‌دل خوردن و زخم‌زبان شنیدن، به دست امام سجاد(ع) داده بود تا این‌چنین از موضع قدرت با یزید سخن بگوید، و روشنگری کند.
اجرای این تدبیر بر همه لازم است و رفتن به چنین مسافرتی، جایز نبوده و نماز در این گونه سفرها، تمام است.
آیا وقتش نرسیده که آن دسته از بانوان صاحبِ اندیشه و دغدغه‌ی ناب اسلامی در استان، طرحی نو دراندازند و سُکان پیگیری مسائل زنان را از ماهی‌گیران فصلی دنیای سیاست بازستانده، و در پی اثرگذاری پایدار برآیند؟
آنچه شایسته این دولت است نه صلح قهرمانانه حسنی است و نه جنگ قهرمانانه حسینی، بلکه سازش و وادادگی است!
از تلاش روشنفکران سیاست‌باز برای ایزوله کردن امام، تا دست رد امام بر سینه ایشان!
بعد از گذشت حدود ۷ ماه از سال هنوز برخی آیین‌نامه‌های اجرایی قانون یکساله بودجه در دولت تصویب نشده و معطل است.
تاسیس کانون داوری در استان کهگیلویه و بویراحمد نقطه عطفی در کاهش اطاله دادرسی و البته اشتغال فارغ التحصیلان حقوق است.
واقعیت این است که تا وقتی عوامل اجتماعی خودکشی کودکان، یعنی فقر، اعتیاد والدین و خشونت در خانواده مهار نشود و نهادهای اجتماعی برای کمک به این کودکان و این خانواده‌ها پیش‌قدم نشوند، روان‌درمانی برای این کودکان صرفا یک مسکن زودگذر خواهد بود.
لیبرال‌ها با تئوریزه کردن عقلانیتی که محور آن براساس تساهل و تسامح، تنش‌زدایی، انفعال و عقب‌نشینی برای جلوگیری از درگیری و تنش می‌باشد بارها خط پیشرفت کشور را به عقب راندند و موجب گستاخ شدن دشمن شدند!
عقلانیت یعنی تلاش برای تحقق عدالت؛ عقلانیت یعنی مبارزه با ظلم. عقلانیت یعنی رعایت اصل و فرع در برابر مفاسد و ظالمان؛ دیدن مسائل اصلی و گرفتار نشدن به موارد فرعی.
اگر می‌گوییم مجتهد باید وسطِ این صحنه‌ی پیچیده، پیغامبری کند و راهبری، خیال‌پردازی نمی‌کنیم، خاطره می‌گوییم!
ترسوها حق ندارند اسم عقلانیت را بیاورند زیرا عقلانیت به معنای محاسبه درست است. البته دشمن تلاش دارد تا معنای غلط عقلانیت را تلقین کند و برخی هم نادانسته، در داخل همان حرف دشمن را تکرار می‌کنند!
بخش زیادی از فسادها و تخلفات احتمالی نمایندگان در دو حوزه هدایا و مکاتبات رخ می‌دهد که اگر این دو حوزه شفاف شوند امکان نظارت مردم و رسانه‌ها از بروز مفاسد، جلوگیری می‌کند.
جایی غیر از مجلس شورای اسلامی نمی‌تواند مصوبه‌ای داشته باشد که امری را جرم تلقی کرده، برای آن مجازات تعیین کند و بدون برگزاری دادگاه نسبت به اجرای مجازات اقدامی صورت دهد.
پیمانکار تمامی مصالح و لوله مورد نیاز را به پای کار حمل کرده، حفاری کانال مسیرعبور خط انتقال بطور کامل انجام گرفته و عوامل فنی، مهندسی و نظارتی بصورت مستمر پای کار می‌باشند و کارگاه پروژه نیز با تمامی ادوات و عوامل اجرایی و پشتیبانی در میدان کار فعال می‌باشند که انشااله ظرف یک ماه آینده پروژه آبرسانی به روستای دژسلیمان شهرستان گچساران به بهره‌برداری کامل خواهد رسید.
در محل تصفیه‌خانه به این آب به عنوان آب آشامیدنی نگاه نمی‌شود، چه برسد به اینکه از آن خط لوله‌ی فرسوده عبور کند و به خانه‌ی روستاییان برسد!
در روزگاری که به دلیل بی‌تدبیری دولتمردان روز‌به‌روز فقر اقتصادی و به دنبال آن فساد و دین‌گریزی رو به افزایش است، حداقل انتظار از این نهاد حفظ اندک ایمانی است که در دل جوانان باقی مانده است.
این را رویکرد خوارسازی‌عمومی می‌گویند؛ رویکردی مبتنی بر اصل «مقصر بودنِ مردم» برای خلاص شدن از پاسخ به پرسش‌ها و حل مسائل اساسی.
