به گزارش دنانیوز؛ محمود ذکاوت؛ ایران معاصر، کشور سیاست و قدرت است و تا مقوله و امری، رنگ و بوم سیاسی پیدا نکند مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اگرچه مسئلهٔ مذکور قاعده نیست اما تجربه تقریبا همگانی همین است.
توجه به اکولوژی و محیط زیست‌گرایی با وجود فراز و نشیب‌های مختلف، اکنون در آستانه‌ی تبدیل شدن به یک مسئله‌ی عمومی و اجتماعی درجه‌ی اول است. اگرچه دغدغه‌ی معیشت منطقاً جایی برای مسائل محیط زیست باقی نمی‌گذارد اما در ایران معاصر و به طور خاص در زاگرس محیط زیست یکی از مسائل اصلی مردم در حوزه معیشت بوده و با آن گره خورده است.
شکار، ساخت جاده دوباندهٔ سی‌سخت و تهدید اکوسیستم دنا، احداث سد تنگ‌سرخ، دفن پسماندها در جنگل‌های زاگرس و ریشه‌کنی گیاهانِ مراتع و مصرف و فروش آن‌ها از جملهٔ این مسائل‌اند.
پمپاژ رسانه‌ای این مسائل اگرچه ممکن است توجه مردم به آن‌ها را جلب کند اما راه‌حل نهایی از دالان و لابی قدرت، سیاست و قانون می‌گذرد و البته عزم راسخ برای عمل به آن.
انتخابات آتی فرصت خوبی برای به صدر بردن مطالبات محیط زیستی است. شاید با وجود کثرت و شدت مسائل معیشتی، مسائل محیط زیستی به حاشیه برود اما با یک بازنمایی دقیق می‌توان این تفهیم را صورت داد که بخش مهمی از ناسامانی معیشتی فعلی در همین ظلم به محیط زیست است.
انتخابات سال جاری می‌تواند نقطه‌ی عطفی در توجه به محیط زیست باشد. جایی که همگان منتظر برنامه‌ی اقتصادی، معیشتی و سیاست خارجه هستند اما در عمل این رهیافت محیط زیستی است که با عمده شدن دیگر مسائل را تحت تأثیر قرار می‌دهد.
انتهای پیام/