به گزارش دنانیوز؛ مهرداد ریحان‌نسب؛ صحبتی که به آن می‌پردازیم این مسئله است است که آیا عدالت به دست انقلابی‌نما(بنی‌امیه‌ها) تحقق می‌یابد یا پایمال می‌شود؟
اگرچه دشمنی زشت است
اگر چه جنگ زیبا نیست
ولی پیکار با پستی، پلشتی، ناجوانمردی
عیار آدمی زادی‌ست
و جنگ با تجاوزگر
طلوع سرخ آزادی‌ست
پس… تفنگت را زمین مگذار
انقلابی‌گری یعنی بی‌وقفه دنبال اصلاح امور بودن، دنبال افزایش کارآمدی، اعتبار و محبوبیت نظام بودن و انقلابی‌نمایی پروژه‌ای برای باج‌گیری، امتیازگیری و حفظ موقعیت خود و رفقا است.
“مقام معظم رهبری”
نکته اول: امام علی(ع) در کلمات خودشان دارند که می‌فرمایند: من بودم که چشم فتنه را درآوردم (منظور داستان خوارج هست) ولی داستان فتنه خوارج آنچنان بزرگ نیست (بزرگ بود) ولی از آن بزرگتر خطر فتنه بنی‌امیه هست. اینقدر امام علی روی مسئله‌ی بنی‌امیه اهتمام تجسم خیلی ژرف‌نگر داشتند.
نکته دوم: امام علی(ع) درباره فتنه بنی‌امیه‌ها کلمات زیادی آورده‌اند که یکی دیگری از آنها چنین است که می‌فرماید: مساوات و عدالت در دست اینها (بنی‌امیه‌ها) به صورت تام از بین می‌رود و آنچه که اسلام درمورد عدالت آورده بود در دوره بنی‌امیه از بین می‌رود و مصداق طفیلی به جان توده مردم (غیر از کاپیتالیسم‌ها) می‌افتند، و در این دوره جامعیت مردم تقسیم می‌شوند به آقا و بنده. یعنی آنها آقا و آقازاده خواهند بود و شماحکم بنده.
نکته سوم: چیزی که بنی‌امیه انجام داد حذف و سر به نیست کردن روشنفکران بود و این ظرفیت انتقادپذیری شاذ آنها را نشان می‌دهد و این کار سرمه‌ای بیش نبود. آنها افراد چیزفهم و سهم‌خواه، نیاز داشتند.
حال چند نکته‌ای را در وصف اینکه آیا عدالت به دست انقلابی‌نماها(بنی‌امیه‌ها) عدالتخواهی صورت می‌گیرد یا عدالتخواری:
۱- انقلابی‌گری یک «بود» است، یک الگوی «زیست» است، یک «گفتمان» است؛ طبعاً «نمود» هم دارد. اما انقلابی‌نماها (بنی‌امیه‌ها) سراسر «نمود» است، سراسر «پرفورمنس» است، سراسر نمایشگری است و سر تا ذیل کار خود را می‌خواهند به صورت نمایشگری انجام بدهند و اسمی بنام اخلاص کاری، خدمتگزاری، مرتاضانه‌ای قشر مستضعف وجود ندارد.
۲- انقلابی هر کجا باشد (در متن یا در حاشیه، در مسند و یا در کنار) یک عنصر فعال، تنویر، مفید، گره‌گشا و تحول‌گرا است. اما انقلابی‌نماها (بنی‌امیه‌ها) کارشان تنها با هیاهو، نهلیسم، تفرقه‌انگیزی و نفرت‌پراکنی پیش می‌رود و هرکجا سهمی کثیرتر بود آنها آنجا هم هستند، و این است ذات تشرع‌گرای انقلابی‌نماها(بنی‌امیه‌ها) که امام علی در وصف چنین قومی بسیار مع السف بود.
۳- انقلابی تمام تقلای، اعتبار و آبروی خود را برای دفاع از انقلاب خرج می‌کند. اما انقلابی‌نماها (بنی‌امیه‌ها) می‌خواهد تمام تقلای، اعتبار و آبروی انقلاب برای او خرج شود. چراکه درصدر تاریخ موقع حکومت پیامبراکرم(ص) بنی‌امیه‌ها تام تقلای خود را کردند ولی موفق نشدند ولی بعد باتوجه به حیله‌گری و جریانات سیاسی توانست در دولت وقت نفوذ کند و خودشان را رشد بدهند.
۴- در گفتمان انقلابی‌گری، حق و عدل و اصول و ارزش‌ها معیار و شاخص سنجش افراد است. اما انقلابی‌نماها (بنی‌امیه‌ها) از قبیله‌گرایی، سهم‌خواهی، عدم مقابله با اشرافیت، حمایت می‌کنند و شاخص‌های انقلاب اسلامی را دور می‌اندازند و این چنین حمایت‌هایی کم ضربه به این انقلاب و اسلام نزده است.
خروجی و نتیجه‌گیری حرف چنین باشد که: آقایان مسئول هر انتقاد و نقد ما را برحسب یک ضدانقلاب، مفرط، ذم، و یک تجسم افول این انقلاب مشاهده نکنید. شما انتقاد ما را برحسب خیرخواهی این ملت بدانید، و واقعا در زمان کنونی ما توده‌ی مردم در زندان معیشت قرار گرفتند و باید این زندان معیشت را با فرمول عدالت رفع کرد.
ما در زیر بار سختی ها و مشکلات و دشواری‌ها قد خم نمی‌کنیم. ما راست قامتان جاودانه تاریخ خواهیم ماند. تنها موقعی سرپا نیستیم که یا کشته شویم، و یا زخم بخوریم و به خاک بیفتیم و الا هیچ قدرتی پشت ما را نمی‌تواند خم کند. “شهیدبهشتی”
انتهای پیام/